- Anjun: tukang nyieun parabot tina taneuh
- Bujangga: tukang nyieun/nulis carita
- Candoli: tukang ngajaga pabeasan di nu kariaan (biasana awéwé)
- Gending: tukang nyieun parabot tina kuningan
- Kabayan: tukang dititah ka ditu ka dieu
- Kajineman: 1) mandor sakitan 2) tukang ngajaga jinem (nu dihukum)
- Kamasan: tukang nyirun parabot tina emas atawa pérak
- Kabojengkeng: tukang ngagsur padati
- Kulaer: kusir anu tumpakna dina kuda karéta pangagung
- Kuncen: tukang ngurus kuburan
- Legig: tukang ngasruk dina pamoroan
- Malim: tukang nalukkeun sasatoan
- Maranggi: tukang nyieun ladéan jeung sarangka keris
- Marebot: tukang nakol bedug
- Nyarawedi: tukang ngagosok permata
- Pakacar: tukang juru laden
- Palatuk: iber anu tumpak kuda saheulaeun pangagung
- Paledang: tukang nyieun parabot tina tambaga
- Palika: tukang teuleum (ngala lauk)
- Pamatang: tukang moro (nu sok ngagunakeun tumbak)
- Pamayang: tukang ngala lauk dina laut
- Panday: tukang nyriun parabot tina beusi
- Paneresan: tukang nyadap
- Paniggaran: tukang moro ngagunakeun bedil
- Sarati: tukang ngusir gajah[2]
..Hirup, Rasa, Eling urang sukur ka nu Maha Agung, ngarah hirup jeung huripna, rasa jeung rumasa, eling ka nu murbeng alam..
Ngaran Patukangan/pagawean/pakasaban
Tukang nyaéta jelema anu miboga kaparigelan dina hiji pakasaban leungeun, digawena ku pakakas atawa bahan anu tangtu contona batu, beusi, kai.[1] Tukang oge bisa disebut jelema anu pakasabanana barang jieun (ngajual, ngabenerkeun, jsb) hiji hal anu tangtu: contona ngajual daging (sayur, susu), arloji, pedati (gerobak, béca]]), sarta tukang ogé nyaéta jelema anu pakasabanana ngalakonan hiji hal sacara tetep contona tukang cukur, las, kaput, masak, nyitak jsb.[1]
